ปากกาที่เริ่มเขียนไม่ออก

ขณะที่ผมกำลังเขียนอะไรบางอย่างปากกาของผมอยู่ดีๆก็เขียนไม่ค่อยติด ผมหากระดาษมาอีกแผนแล้วขีดๆซ่ำๆดูจนมันเขียนได้อีก แต่อีกไม่นานหลังจากนั้นมันก็เขียนไม่ได้อีกครั้งและผมก็ทำแบบเดิม มีน้องคนหนึ่งเห็นเหตุการณ์ และเดินมาถามว่าปากกาไม่ติดแล้วจะลองเขียนอีกทำไม ผมยิ้มให้กับน้องเขา แล้วตอบว่า มันไม่ควรได้รับโอกาสไม่ไช่เหรอ ในเมื่อวันเวลาที่ผ่านมามันทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีตลอด แม้หลังๆอาจจะมีบางอย่างที่มันงอแง เขียนออกบ้างไม่ออกบ้างแต่ทุกครั้งที่ลองให้โอกาสมัน มันก็กลับมาทำหน้าที่ของมันใหม่ไดทุกครั้ง แล้วผมก็เขียนมันต่อ จนกระทั่งมันเริ่มจะไม่ติดบ่อยขึ้นผมลองเขียนอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าแตกต่าง ผมรู้สึกแค่ว่าผมหาปากกาด้ามใหม่ก็คงจบ มันอาจรู้สึกแปลกๆ เพราะปากกาด้ามเก่าตอนเขียนดีมันเขียนเลื่อนกว่าด้ามใหม่ ที่เขียนติดตลอดแต่สุดท้ายก็ต้องเปลียน ผมไม่แน่ใจว่าหมึกมันหมดไหมหรือหัวมันตัน แต่ที่แน่ๆ คือตอนนี้ มันทำหน้าที่ของมันไม่ได้แม้ผมให้โอกาสมันหลายครั้งแล้วก็ตาม ผมเขียนมาถึงตรงนี้คุณรู้สึกคุ้นๆไหม เพราะมันก็เคยเกิดขึ้นดับคุณแต่อาจจะไม่ใช่ปากกา แต่กลายเป็นคนข้างๆของคุณ ทีเวลาปกติเขาก็ทำหน้าที่ของเขาได้ดีทำให้เรามีความสุข ทำให้เราสบายใจ แม้มอาจจะมีหลายๆครั้งช่วงหลัง ที่เขาทำให้เราร้องไห้ เหมือนปากาที่เขียนไม่ติดเราก็ยังลองให้โฮกาสเขา แม้หลายครั้งดอกาสนั้นแลกมาด้วนน้ำตา แลกมาด้วยความรู้สึกที่ไร้ค่าของเรา เรายังให้โอกาสเขาอยู่เสมอเพราะเราหวังว่าเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนเราหวังว่าปากกาจะกลับมาเขียนได้อีกครั้ง และสุกท้ายวันที่ความอดทนหมดความหมาย วันที่คนข้างกายไม่ยอมทำตัวให้ดีขึ้นเลยถามว่าความรักเขายังมีให้เราอยู๋ไหมคำตอบคงอาจจะมีแต่ถ้าทำให้เรามีความสุขไม่ได้คบกันต่อไปก็คงลำบาก ผมวางปากกาด้ามโปรดของผมลงลองมันอีกคีั้งให้มั่นใจว่าเขียนไม่ติดแล้ว แล้วเดินเอาไปวางลงในถังขยะ มันอาจจะมีหมึก แต่เพียงแค่มันทำหน้าที่ของมันต่อไป ... ไม่ได้อีกแล้ว